Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012
































"Ανθρωπάκι με κουμπιά."
Αλεξίου Γιώργος, Θεοδωρίδου Θεοδώρα,Ανδρονικίδης Αναστάσιος
Χρησιμοποιήθηκαν μέρη απο Πληκρτολόγιο, μερη οθόνης και Φις πρίζας.






"Φιδάκι"
Μούρκα Καλλιόπη, Μύλλη Αθανασία.
Χρησιμοποιήθηκαν ψηφιακές πλακέτες.























"Νεκρή φύση του Παντελή"
Μεντεσίδης Παντελής
Χρησιμοποιήθηκαν Μέρη σκληρού δίσκου, ακουστικά, πυκνωτές.






















"Ο Βρασίδας ο Μπάσκετ."
Κωστικίδης Φοίβος, Θεοδωρίδου Θεοδώρα.
Χρησιμοποιήθηκαν Πυκνωτές, Κάρτα γραφικών, Επεξεργαστές.























"Ανεμόμυλος"
Παπαδοπούλου Νένα.
Χρησιμοποιήθηκαν πλακέτα, ανεμιστηράκι, πυκνωτές, καλώδια.























"Λουλούδι"
Ελευθεριάδου Όλγα.
Χρησιμοποιήθηκαν επεξεργαστής, πυκνωτές, καλώδια

"Γραμμόφωνο πικ-απ"
Παπάς Ιωάννης
Χρησιμοποιήθηκαν Σκληρός δίσκος, Μέρη λάμπας

















"Σκυλάκι"
Παπάς Ιωάννης, Αλεξίου Γιώργος, Δημάκης Γεώργιος.
Χρησιμοποιήθηκαν Φακός, Πλακέτες, Ανεμιστιράκι επεξεργαστή, μέρη κινητού, καλώδια.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ


                                         
                                                         
    
   Με  τον  όρο " Αναγέννηση "  εννοούμε  το  σύνθετο  πολιτιστικό, ιστορικό  και κοινωνικό  φαινόμενο  που  εμφανίστηκε  κατά  το  15ο   αιώνα  στη  Δυτική  Ευρώπη .Την περίοδο αυτή κατασκευάστηκαν τα  πρώτα  ρολόγια,  οι  γυάλινοι  φακοί  και  οι  διόπτρες .   Η  εφεύρεση  της  πυξίδας  και  της  πυρίτιδας   επέφερε  σημαντικές  αλλαγές .Η  τέχνη  αποδεσμεύτηκε  από  το  θρησκευτικό  δογματισμό,  και  η   ομορφιά  του  πραγματικού  κόσμου  ήταν  πλέον  το  νέο  πεδίο  της  καλλιτεχνικής  αναζήτησης .  Ο  άνθρωπος  και  ο χώρος  γύρω  από  αυτόν  αποτέλεσαν  το κεντρικό  σημείο  αναφοράς  των  καλλιτεχνικών  μελετών  της  Αναγέννησης .Ο  καλλιτέχνης  επιδίωκε  να  αναβιώσει,  μέσα  από  την τέχνη,  το  μεγαλείο  της  αρχαιότητας .Θα  έπρεπε  να  μελετήσει  προσεκτικά  τα  χαρακτηριστικά  της  φύσης  και  στη  συνέχεια  να  προχωρήσει  στην  επιλογή  των  στοιχείων  που  του  τα   επέτρεπαν  να  συνθέσει  μια  ιδανική  εικόνα  της  πραγματικότητας .Ο  καλλιτέχνης- διανοούμενος  απομακρύνθηκε  από  τη  συντεχνιακή  παραγωγή  του  Μεσαίωνα και  απαιτώντας  την  αυτονομία  του  ρόλου  του ,   τοποθετήθηκε  στην  πρωτοπορία  των  κυρίαρχων  κοινωνικών  τάξεων .Μελετούσε τις φυσικές επιστήμες,την ιατρική  και  την  κλασική  φιλολογία,  ανέπτυσσε  ένα  θεωρητικό  προβληματισμό  και  επιδίωκε  να  καθορίσει τις αρχές και τις αξίες  της  καλλιτεχνικής  δημιουργίας .Η  ζωγραφική, η  γλυπτική  και  αρχιτεκτονική  ανακηρύχθηκαν  "ελεύθερες  τέχνες ".Μέσα  από  αυτή  τη  γενική  παιδεία  αλλά και την  πρόοδο  των φυσικών επιστημών  άρχισε  να  εφαρμόζεται η  προοπτική  σχεδίαση  και η  θεωρία  των  αναλογιών  στην  απεικόνιση της  πραγματικότητας.  Η  τάξη  και  η  αρμονία  του  κόσμου  απεικονίζονταν  στην  επιφάνεια  του  πίνακα  σύμφωνα  με  του  κανόνες  της  κεντρικής  προοπτικής.  Μέσω  της  προοπτικής   και  των  βραχύνσεων  επιτεύχθηκε  η  απόδοση  της  τρίτης  διάστασης  των  αντικειμένων  και  του  χώρου  στην  επίπεδη  επιφάνεια .

      Αρχιτεκτονική 
     Η  αναφορά  στην  ελληνορωμαϊκή  αρχιτεκτονική  και  τους  ρυθμούς  της,  αποτέλεσαν  τις  βάσεις  της  αρχιτεκτονικής  της  Αναγέννησης .Τα  ερείπια  των  ρωμαϊκών  κτιρίων  δημιούργησαν  στους  αρχιτέκτονες  μια  μεγάλη  περιέργεια  για  το  παρελθόν  και  την  επιθυμία  να  το  ξεπεράσουν,  πράγμα  που  συνέλαβε  στην  ανάπτυξη  ενός  έντονου  πνεύματος  συναγωνισμού . Η  χρησιμοποίηση   των  ρυθμών  της  ελληνορωμαϊκής  αρχιτεκτονικής  ήταν  βασικό  γνώρισμα  της  αρχιτεκτονικής  της  Αναγέννησης.  Χρησιμοποιώντας  οι  αρχιτέκτονες  τις  μαθηματικές  αναλογίες  που  παρατηρούσαν  στα  μέλη  των  ρυθμών  ήθελαν να  αποδείξουν  ότι  υπάρχει  μια  αρμονική  αναλογία  ανάμεσα  στο  έργο  του  ανθρώπου  και  στον  κόσμο .Την  εποχή  της  Αναγέννησης  η  σημασία  που  έχει  η  έννοια  του  " κέντρου "  συνδυάζεται  με  έναν  κοσμολογικό  συμβολισμό  και  οδηγεί  τους  αρχιτέκτονες  στο  να  σχεδιάζουν  κτίρια  στα  οποία έμφαση  δίνεται  στο  κέντρο .Μεγάλη  σημασία  δόθηκε  και  στην  ένταξη  του  κτιρίου  στη  φύση .  Οι  κήποι   σχεδιάζονταν  σύμφωνα  με  γεωμετρικά  σχήματα,  ενώ  τα  παρτέρια  υπάκουαν  στη  γενικότερη  επιθυμία  για  τάξη .   Η  εναρμόνιση  της  αρχιτεκτονικής  με  τη  φύση  αποδεικνύεται  με  ιδιαίτερο  τρόπο στο σχεδιασμό  των  εξοχικών  επαύλεων  των  αρχόντων .Οι  αρχιτέκτονες  της  Αναγέννησης  επεξεργάστηκαν  με  μεγάλη  ακρίβεια  και  χρησιμοποίησαν  στις  κατασκευές  τους   το  άσπρο  μάρμαρο  της  Καράρας,  το  κίτρινο  και  το  άσπρο  μάρμαρο  της  Σιένας,  το  πολύχρωμο  μάρμαρο    της  Γένοβας   και  τον  τραβερτίνο  λίθο  του Τίβολι .

     Ζωγραφική   
     Ο  αναγεννησιακός  καλλιτέχνης  απέβαλε  τη  θεοκρατική  αντίληψη  του  Μεσαίωνα για  το  ωραίο  και  την  αντικατέστησε  με  την  έννοια  του  εμπειρικά  ωραίου .   Ο  ζωγραφικός  πίνακας,  γίνεται  ένα  παράθυρο  μέσα  από  το οποίο  ο  θεατής  παρατηρεί  τον  κόσμο  που  κατασκεύασε   ο καλλιτέχνης  με  βάση  την  προοπτική . Η  προοπτική  είναι  ένας  μαθηματικός  τρόπος  για  την  ψευδαισθητική  απόδοση  του  βάθους,  της  τρίτης  δηλαδή  διάστασης,  που  λείπει  από  τη  δισδιάστατη  ζωγραφική  επιφάνεια  .

    Γλυπτική
O Ντονατέλο (Donatello,1386-1466), εκπρόσωπος του κλασικού Ανθρωπισμού στη Φλωρεντία, από τους σημαντικότερους γλύπτες της εποχής του, χωρίς να αποβλέπει στη μίμηση των κλασικών έργων επιχείρησε την ελεύθερη αναφορά στη γλυπτική της κλασικής αρχαιότητας. Επηρεασμένος από τον Μπρουνελέσκι, χρησιμοποίησε την προοπτική στην οργάνωση των επιτοίχιων γλυπτών του, προσδίδοντας έτσι στα έργα του πλαστικότητα και ισορροπία. Απέδωσε στα πρόσωπα που αναπαρίστανε μια δραματικότητα, κυρίως σ' αυτά που βρίσκονταν στο πρώτο επίπεδο.


Μιχαήλ Άγγελος, "Δαβίδ" (1501 -1504), μάρμαρο, ύψος με τη Βάση 4,34 μ., Φλωρεντία, Παλάτσο ντε λα Σινιορία.
Σ' αυτό το έργο ο καλλιτέχνης αναβιώνει τη στάση χιαστί ή κοντραπόστο της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής. Οι μάζες του σώματος οργανώνονται έτσι, ώστε να είναι αντίθετες μεταξύ τους, αλλά συγχρόνως και να ισορροπούν δημιουργώντας την αίσθηση της κίνησης. Η ανάπτυξη του έργου ακολουθεί τον κατακόρυφο άξονα από το κεφάλι προς το ένα πόδι που στηρίζει το σώμα. Από τον άξονα αποκλίνει το άλλο πόδι και το διπλωμένο προς τα επάνω χέρι, ενώ την αίσθηση της δύναμης συμπληρώνει η κίνηση του κεφαλιού και ο σφιγμένος προς τα μέσα καρπός. Όλη  η δυναμική του σώματος συγκρατείται από τα μέλη, ενώ η έκφραση του προσώπου φανερώνει την πνευματική συγκέντρωση πριν από τη βίαιη κίνηση. Ο καλλιτέχνης εδώ αποδίδει τη μορφή του Δαβίδ (ενόσω αυτός είναι έτοιμος να καταφέρει στο Γολιάθ τη χαριστική Βολή) με υπερφυσικές διαστάσεις, επιβεβαιώνοντας και ενισχύοντας για άλλη μια φορά την ανθρώπινη δύναμη.









2η ομάδα Κατερίνα