Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Ιστορική εξέλιξη της τεχνολογίας

Η τεχνολογία αναφέρεται στο αποτέλεσμα της εφαρμογής της (θεωρητικής) επιστημονικής γνώσης με στόχο την δημιουργία ενός αντικειμένου με πρακτικό όφελος.
Η χρήση της τεχνολογίας από το ανθρώπινο είδος ξεκίνησε με την μετατροπή των φυσικών πρώτων υλών σε απλά εργαλεία. Η προϊστορική ανακάλυψη της ικανότητας των ανθρώπων να ελέγχουν τη φωτιά αύξησε τις διαθέσιμες πηγές τροφής και η εφεύρεση του τροχού βοήθησε τους ανθρώπους να ταξιδεύουν και να ελέγχουν το περιβάλλον τους. Πρόσφατα τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως η τυπογραφία, το τηλέφωνο και το Διαδίκτυο, έχουν περιορίσει τα φυσικά εμπόδια της επικοινωνίας και έχουν επιτρέψει στους ανθρώπους και να αλληλεπιδρούν σε παγκόσμια κλίμακα. Παρ’ όλα αυτά, η τεχνολογία δεν χρησιμοποιείται μόνο για ειρηνικούς σκοπούς: η κατασκευή καταστροφικών όπλων έχει προχωρήσει, στη διάρκεια της ιστορίας, από τα ρόπαλα στα πυρηνικά όπλα.
Η τεχνολογία έχει επηρεάσει την κοινωνία και το περιβάλλον της με διάφορους τρόπους. Σε κάποιες κοινωνίες η τεχνολογία έχει βοηθήσει να αναπτυχθούν πιο προηγμένες οικονομίες (συμπεριλαμβανομένης της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας) και έχει κάνει δυνατή την άνοδο μιας τάξης που διαθέτει ελεύθερο χρόνο. Πολλές τεχνολογικές διαδικασίες παράγουν ανεπιθύμητα προιόντα γνωστά ως ρύπανση,και εξαντλούν τους φυσικούς πόρους,σε βάρος της γης και του περιβάλλοντός της. Ποικίλες εφαρμογές της τεχνολογίας επηρεάζουν τις αξίες μιας κοινωνίας και η νέα τεχνολογία συχνά θέτει νέες ηθικές ερωτήσεις. Παραδείγματα είναι η ανάπτυξη της αντίληψης της αποτελεσματικότητας στα πλαίσια της ανθρώπινης παραγωγικότητας, ένας όρος που αρχικά είχε εφαρμοστεί μόνο σε μηχανές, και η αμφισβήτηση των παραδοσιακών προτύπων.
τεχνολογία και τέχνη στον 19ο αιώνα. Σημαντικά επιτεύγματα από την αρχαιότητα ήταν η φωτιά. Η ανακάλυψη της φωτιάς από τον άνθρωπο αποτέλεσε σπουδαίο γεγονός, γιατί άλλαξε προς το καλύτερο τις συνθήκες της ζωής του. Πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά δεν μπορεί να καθοριστεί. Η στενότερη όμως γνωριμία με τη φωτιά κι η ανακάλυψη των ωφέλιμων ιδιοτήτων της πρέπει να έγινε όταν ο άνθρωπος είχε φτάσει σε ανώτερες κάπως βαθμίδες εξέλιξης. Επόμενη σημαντική ανακάλυψη για τον άνθρωπο ήταν ο τροχός. Αποτέλεσε έναν βασικό μοχλό ανάπτυξης και  επιτάχυνσης της ανθρώπινης τεχνολογικής εξέλιξης, δίνοντάς της τη δυνατότητα να τρέχει με ρυθμούς που για εκατομμύρια χρόνια ήταν έξω από κάθε φαντασία. Εφόσον οι άνθρωποι κατάφεραν να ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις στη στεριά,έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να ταξιδεύουν στη θάλασσα. Αποτέλεσμα ήταν η κατασκευή του καραβιού. Υπήρχε μια πανάρχαια εποχή στην ιστορία του ανθρώπου που η και γενικά κάθε εκτεταμένη υδάτινη επιφάνεια ήταν απροσπέλαστη και μεγάλο εμπόδιο στις συγκοινωνίες. Δεν χρειάστηκε παρά η εφεύρεση του καραβιού και τότε ο άνθρωπος κατάφερε να δαμάσει το υδάτινο στοιχείο. Έπειτα οι άνθρωποι ανέπτυξαν το εμπόριο και επικοινώνησαν με άλλους λαούς. Τότε γεννήθηκε η ανάγκη ανάπτυξης των επιστημών και ιδιαίτερα στην αρχαία Ελλάδα αναπτύχθηκαν τα μαθηματικά και οι φυσικές επιστήμες. Σημαντικό ρόλο στην ιστορία της σκέψης και της επιστήμης έπαιξαν επίσης οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στην πολιτισμική αυτοκρατορία που δημιούργησε ο μακεδόνας Βασιλιάς, βασίστηκε η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην Ανατολή. Στα ελληνιστικά χρόνια, (323-30 π.Χ.) αν και δεν έχουμε μια “επιστημονική επανάσταση”, αναπτύσσεται έντονη ερευνητική δραστηριότητα σε επιστήμες όπως τα Μαθηματικά, η Μηχανική και η Αστρονομία. Παρουσιάζονται σπουδαίοι μαθηματικοί (Ευκλείδης, Αρχιμήδης, Απολλώνιος) και αστρονόμοι (Ίππαρχος). Αρχικά σημαντική ανακάλυψη για την αρχαιότητα ήταν τα κάτοπτρα του Αρχιμήδη.Ο Αρχιμήδης επινόησε την κατασκευή τους και έκαψε τα εχθρικά καράβια που πλησίαζαν στην πατρίδα του .Έτσι δημιούργησε ένα πολεμικό μέσο για να κερδίζει εύκολα τους αντιπάλους του.
Αργότερα ο Πλάτωνας (428-348 π.Χ.) προσπάθησε να παρουσιάσει ένα ηλιοκεντρικό μοντέλο με την αντίληψη της ομαλής κυκλικής κίνησης των ουρανίων σωμάτων γύρω απ’ την κεντρική εστία, θέλοντας ίσως να δώσει μια νομοτελειακή και μαθηματικά αρμονική όψη του Σύμπαντος. Επηρεασμένος απ’ τις πλατωνικές ιδέες ο Εύδοξος παρουσιάζει την υφήλιο σαν ένα σύστημα ομόκεντρων σφαιρών. Σε κάθε πλανήτη αποδίδει τέσσερις ομόκεντρες σφαίρες, ενώ στον Ήλιο και τη Σελήνη τρεις.
Εξέχουσα μορφή στο χώρο της ιατρικής αποτελεί ο Ιπποκράτης (Κω 460 π.Χ.-Λάρισα 380 π.Χ.). Ξεχωρίζει τη θρησκεία απ’ την Ιατρική και βάζει τις βάσεις για τη σημερινή “επιστημονική ιατρική Το έργο του “Αφορισμοί” αποτελεί βασικό ιατρικό σύγγραμμα μέχρι και τον 18ο αι. Η θεωρία του για τους χυμούς του ανθρώπινου σώματος (αίμα, φλέγμα, κίτρινη χολή και μαύρη χολή), επηρέασε για πολλούς αιώνες την Ιατρική. Τα υγρά αυτά έπρεπε να βρίσκονται στις σωστές αναλογίες στο ανθρώπινο σώμα για να είναι αυτό υγιές και η ανθρώπινη προσωπικότητα ισορροπημένη. Στην ιστορία επίσης έχει μείνει ο ηθικός του κώδικας στον οποίο καθορίζει την αποστολή και τα καθήκοντα του γιατρού. Ακόμα και σήμερα οι γιατροί παίρνουν τον “Ορκο του Ιπποκράτη” για να ασκήσουν το ιατρικό επάγγελμα.
Πολλές εφευρέσεις ακολούθησαν και οφέλησαν τόσο τους έλληνες όσο και τους άλλους λαούς.
Διαφωτισμός
Υψίστης σημασίας  στην διάρκεια του διαφωτισμού 18ος αιώνας  ήταν  οι νόμοι του νεύτωνα και η διατύπωση της παγκόσμιας έλξης. Οι νόμοι αυτοί διευκόλιναν την καθημερινότητα και ταυτόχρονα μας έδωσαν ένα τεράστιο πλεονέκτημα στο χώρο της μηχανικής.
Μετά από ένα τεράστιο φάσμα ανακαλύψεων και τεχνολογικων επιτευγμάτων φτάνουμε στην βιομηχανική επανάσταση με την εκβιομηχάνηση των αγροτικών κοινοτήτων και την ανάπτυξη της  τεχνολογίας σε τεράστιο επίπεδο.

Τα κύρια χαρακτηριστικά της Βιομηχανικής Επανάστασης ήταν:

  1. H εκτεταμένη χρήση νέων τεχνικών μέσων που περιόριζαν τη χειρωνακτική εργασία, αυξάνοντας την παραγωγή και μειώνοντας το κόστος των προϊόντων,
  2. H αξιοποίηση νέων μορφών ενέργειας,
  3. H εφαρμογή καινοτομιών στη μεταλλουργία,
  4. H ανάδειξη του εργοστασίου ως του βασικού τόπου παραγωγής, όπου συγκεντρώθηκε η πλειοψηφία των εργατών και τέλος
  5. Oι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης.

Με αυτή τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και την είσοδο στον 20 αιώνα
οι άνθρωποι ξεκίνησαν να κάνουν σχέδια για την κατασκευή όπλων μαζικής καταστροφής και μετά κατέληξαν στην δημιουργία της ατομικής βόμβας η οποία αποτέλεσε ένα μέσο που επέφερε το ολέθριο θάνατο σε πολλούς αθώους  στη Χιροσίμα και τη Ναγκασάκι κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων πολέμων. Στη διαρκεια του 20 αιώνα σημαντικό επίτευγμα   ήταν η δημιο
υργία του 1ου ηλεκτρονικού υπολογιστή
.Από το 1946 που κατασκευάστηκε σε ένα πανεπιστήμιο της Πενσιλβανίας ο πρώτος αριθμητικός ηλεκτρονικός υπολογιστής (Η/Υ) με το όνομα ENIAC (που είχε μεγάλο όγκο, είχε περίπου 18.000 λυχνίες που καίγονταν πολύ συχνά, δούλευε με ρελέδες κάνοντας τρομακτικό θόρυβο, και κατανάλωνε πολλή ενέργεια) μέχρι την εποχή μας (που οι υπολογιστές είναι μικροσκοπικοί, πολύ ισχυροί, δεν καταναλώνουν πολλή ενέργεια και βρίσκονται στα κινητά τηλέφωνα, στα ψηφιακά ρολόγια, στα αυτοκίνητα, στις τηλεοράσεις και σε άλλες οικιακές συσκευές) έχουν περάσει ελάχιστα χρόνια.
‘Eπειτα από την ανακάλυψη του πρώτου υπολογιστή οι ερευνητές και οι επιστήμονες προσπάθησαν να συνδέσουν πολλούς υπολογιστές μαζί και να δημιουργήσουν ένα κοινό δίκτυο. Στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ οι ερευνητές ξεκινούν να πειραματίζονται με τη διασύνδεση απομακρυσμένων υπολογιστών μεταξύ τους. Το δίκτυο ARPANET γεννιέται το 1969 με πόρους του προγράμματος ARPA (Advanced Research Project Agency) του Υπουργείου Άμυνας, με σκοπό να συνδέσει το Υπουργείο με στρατιωτικούς ερευνητικούς οργανισμούς και να αποτελέσει ένα πείραμα για τη μελέτη της αξιόπιστης λειτουργίας των δικτύων. Στην αρχική του μορφή, το πρόγραμμα απέβλεπε στον πειραματισμό με μια νέα τεχνολογία γνωστή σαν μεταγωγή πακέτων (packet switching), σύμφωνα με την οποία τα προς μετάδοση δεδομένα κόβονται σε πακέτα και πολλοί χρήστες μπορούν να μοιραστούν την ίδια επικοινωνιακή γραμμή.
Στόχος ήταν η δημιουργία ενός διαδικτύου που θα εξασφάλιζε την επικοινωνία μεταξύ απομακρυσμένων δικτύων, έστω και αν κάποια από τα ενδιάμεσα συστήματα βρίσκονταν προσωρινά εκτός λειτουργίας. Κάθε πακέτο θα είχε την πληροφορία που χρειάζονταν για να φτάσει στον προορισμό του, όπου και θα γινόταν η επανασύνθεσή του σε δεδομένα τα οποία μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο τελικός χρήστης.
Το παραπάνω σύστημα θα επέτρεπε σε υπολογιστές να μοιράζονται δεδομένα και σε ερευνητές να υλοποιήσουν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

Το 1993, το εργαστήριο CERN στην Ελβετία παρουσιάζει το World Wide Web (WWW) (Παγκόσμιο Ιστό) που αναπτύχθηκε από τον Tim Berners-Lee. Πρόκειται για ένα σύστημα διασύνδεσης πληροφοριών σε μορφή πολυμέσων (multimedia) που βρίσκονται αποθηκευμένες σε χιλιάδες υπολογιστές του Internet σε ολόκληρο τον κόσμο και παρουσίασής τους σε ηλεκτρονικές σελίδες, στις οποίες μπορεί να περιηγηθεί κανείς χρησιμοποιώντας το ποντίκι. To γραφικό αυτό περιβάλλον έκανε την εξερεύνηση του Internet προσιτή στον απλό χρήστη. Παράλληλα, εμφανίζονται στο Internet διάφορα εμπορικά δίκτυα που ανήκουν σε εταιρίες παροχής υπηρεσιών Internet (Internet Service Providers - ISP) και προσφέρουν πρόσβαση στο Internet για όλους. Οποιοσδήποτε διαθέτει PC και modem μπορεί να συνδεθεί με το Internet σε τιμές που μειώνονται διαρκώς. Το 1995, το NSFNET καταργείται πλέον επίσημα και το φορτίο του μεταφέρεται σε εμπορικά δίκτυα.
Εικόνα 2.1: Η κατάσταση σύνδεσης ανά χώρα, όπως είχε στις 15/6/1997. Με μωβ εμφανίζονται οι χώρες με πλήρη σύνδεση στο Internet, με πράσινο οι χώρες που διαθέτουν πρόσβαση μόνον στην υπηρεσία E-mail και με κίτρινο οι χώρες που δεν διαθέτουν κανένα είδος σύνδεσης.

Σήμερα, όπως φαίνεται και από την παραπάνω εικόνα, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γης ζει σε χώρες που είναι συνδεδεμένες στο Internet. Παρατηρούμε ότι καθημερινά περιοδικά και εφημερίδες εκδίδονται “on-line” και μας παραπέμπουν στις διευθύνσεις τους, επιχειρήσεις και ιδιώτες φτιάχνουν τις δικές τους σελίδες στο WWW, κλπ. Είναι προφανές ότι το Internet δεν αποτελεί πλέον ένα δίκτυο των φοιτητών και των ερευνητών, αλλά ότι επεκτείνεται και επιδρά στις καθημερινές πρακτικές όλων μας. Ήδη μιλάμε για ηλεκτρονικό εμπόριο, τηλεεργασία, τηλεκπαίδευση, τηλεϊατρική, κλπ. μέσα από το Internet.
        
εικόνα με ποσοστά χρήσης του ιντερνετ στις μέρες μας
Αλεξίου Γεώργιος Θεοδωρίδου Θεοδώρα

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Project B5

Έτοιμο.



Τέχνη και Τεχνολογία

ΠEΓKY KOYNENAKH
Επιμέλεια αφιερώματος

  AN H ΣXEΣH τέχνης - μηχανής εμφανίζεται την εποχή της Aναγέννησης, με τις περίφημες ουτοπικές πτητικές μηχανές του Λεονάρντο ντα Bίντσι, από τότε και έως σήμερα κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί την τόσο έντονη εμπλοκή της τέχνης με την τεχνολογία. Kι όσο περνούν τα χρόνια, αυτή η σχέση όχι μόνο αυξάνεται, αλλά και συνεχώς ανατρέπεται. H τεχνολογία καθημερινά κάνει όλο και πιο εντυπωσιακά άλματα και η τέχνη, από τη μεριά της, προσπαθεί να τα οικειοποιηθεί και να τα εντάξει, ώς ένα βαθμό, στην πρακτική της.
  Aπό τα μέσα του 20ού αι., κυρίως από το 1960 και μετά, η τέχνη απλώνεται σε νέα πεδία, στρέφεται προς την επικοινωνία, χρησιμοποιεί μέσα και υλικά περισσότερο οικεία στα Mέσα Mαζικής Eπικοινωνίας. O κινηματογράφος, η τηλεόραση, το βίντεο και, αργότερα, το Διαδίκτυο, εντάσσονται στην προβληματική της και εμφανίζονται οι πρώτοι καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται γι' αυτούς τους τομείς.
Oροι όπως τέχνη των νέων μέσων, computer art, animation, Internet art, net. art, κυβερνοτέχνη, εικονική πραγματικότητα, βιοτεχνολογική τέχνη, εμφανίζονται στο προσκήνιο της τέχνης στη δεκαετία του '90. Oροι που γεννούν το ερώτημα: έχουμε πραγματικά να κάνουμε με τέχνη ή απλώς πρόκειται για τεχνολογικές εφαρμογές; Eπιπλέον, μπαίνει κι άλλο ένα: αυτή η τέχνη σε ποιους απευθύνεται, αφού το παγκόσμιο κοινό που χρησιμοποιεί ηλεκτρονικούς υπολογιστές είναι όχι μόνο περιορισμένο αλλά και ταξικά και γεωγραφικά προσδιορισμένο; Kαι, σε τελευταία ανάλυση, πόσο κατευθυνόμενη ή ελεγχόμενη είναι ίσως αυτή η τέχνη, αφού στηρίζεται κυρίως στην εξέλιξη των κομπιούτερ, τα οποία, πέρα από τη χρηστικότητά τους στην τρέχουσα καθημερινότητά μας, συνδέθηκαν άμεσα με την παντοκρατορία των HΠA, τον ρόλο τους κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, την επικοινωνία των στρατευμάτων τους σε περίοδο πολέμου;
Aπαντήσεις σ' αυτά τα ερωτήμα προσπαθεί να δώσει το σημερινό αφιέρωμα. Tαυτόχρονα επιχειρεί μια ιστορική αναδρομή στη σχέση ανθρώπου - τέχνης - μηχανής, χωρίς να αδιαφορεί, βέβαια, και για την ελληνική πραγματικότητα.

2η ομαδα

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012
































"Ανθρωπάκι με κουμπιά."
Αλεξίου Γιώργος, Θεοδωρίδου Θεοδώρα,Ανδρονικίδης Αναστάσιος
Χρησιμοποιήθηκαν μέρη απο Πληκρτολόγιο, μερη οθόνης και Φις πρίζας.






"Φιδάκι"
Μούρκα Καλλιόπη, Μύλλη Αθανασία.
Χρησιμοποιήθηκαν ψηφιακές πλακέτες.























"Νεκρή φύση του Παντελή"
Μεντεσίδης Παντελής
Χρησιμοποιήθηκαν Μέρη σκληρού δίσκου, ακουστικά, πυκνωτές.






















"Ο Βρασίδας ο Μπάσκετ."
Κωστικίδης Φοίβος, Θεοδωρίδου Θεοδώρα.
Χρησιμοποιήθηκαν Πυκνωτές, Κάρτα γραφικών, Επεξεργαστές.























"Ανεμόμυλος"
Παπαδοπούλου Νένα.
Χρησιμοποιήθηκαν πλακέτα, ανεμιστηράκι, πυκνωτές, καλώδια.























"Λουλούδι"
Ελευθεριάδου Όλγα.
Χρησιμοποιήθηκαν επεξεργαστής, πυκνωτές, καλώδια

"Γραμμόφωνο πικ-απ"
Παπάς Ιωάννης
Χρησιμοποιήθηκαν Σκληρός δίσκος, Μέρη λάμπας

















"Σκυλάκι"
Παπάς Ιωάννης, Αλεξίου Γιώργος, Δημάκης Γεώργιος.
Χρησιμοποιήθηκαν Φακός, Πλακέτες, Ανεμιστιράκι επεξεργαστή, μέρη κινητού, καλώδια.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ


                                         
                                                         
    
   Με  τον  όρο " Αναγέννηση "  εννοούμε  το  σύνθετο  πολιτιστικό, ιστορικό  και κοινωνικό  φαινόμενο  που  εμφανίστηκε  κατά  το  15ο   αιώνα  στη  Δυτική  Ευρώπη .Την περίοδο αυτή κατασκευάστηκαν τα  πρώτα  ρολόγια,  οι  γυάλινοι  φακοί  και  οι  διόπτρες .   Η  εφεύρεση  της  πυξίδας  και  της  πυρίτιδας   επέφερε  σημαντικές  αλλαγές .Η  τέχνη  αποδεσμεύτηκε  από  το  θρησκευτικό  δογματισμό,  και  η   ομορφιά  του  πραγματικού  κόσμου  ήταν  πλέον  το  νέο  πεδίο  της  καλλιτεχνικής  αναζήτησης .  Ο  άνθρωπος  και  ο χώρος  γύρω  από  αυτόν  αποτέλεσαν  το κεντρικό  σημείο  αναφοράς  των  καλλιτεχνικών  μελετών  της  Αναγέννησης .Ο  καλλιτέχνης  επιδίωκε  να  αναβιώσει,  μέσα  από  την τέχνη,  το  μεγαλείο  της  αρχαιότητας .Θα  έπρεπε  να  μελετήσει  προσεκτικά  τα  χαρακτηριστικά  της  φύσης  και  στη  συνέχεια  να  προχωρήσει  στην  επιλογή  των  στοιχείων  που  του  τα   επέτρεπαν  να  συνθέσει  μια  ιδανική  εικόνα  της  πραγματικότητας .Ο  καλλιτέχνης- διανοούμενος  απομακρύνθηκε  από  τη  συντεχνιακή  παραγωγή  του  Μεσαίωνα και  απαιτώντας  την  αυτονομία  του  ρόλου  του ,   τοποθετήθηκε  στην  πρωτοπορία  των  κυρίαρχων  κοινωνικών  τάξεων .Μελετούσε τις φυσικές επιστήμες,την ιατρική  και  την  κλασική  φιλολογία,  ανέπτυσσε  ένα  θεωρητικό  προβληματισμό  και  επιδίωκε  να  καθορίσει τις αρχές και τις αξίες  της  καλλιτεχνικής  δημιουργίας .Η  ζωγραφική, η  γλυπτική  και  αρχιτεκτονική  ανακηρύχθηκαν  "ελεύθερες  τέχνες ".Μέσα  από  αυτή  τη  γενική  παιδεία  αλλά και την  πρόοδο  των φυσικών επιστημών  άρχισε  να  εφαρμόζεται η  προοπτική  σχεδίαση  και η  θεωρία  των  αναλογιών  στην  απεικόνιση της  πραγματικότητας.  Η  τάξη  και  η  αρμονία  του  κόσμου  απεικονίζονταν  στην  επιφάνεια  του  πίνακα  σύμφωνα  με  του  κανόνες  της  κεντρικής  προοπτικής.  Μέσω  της  προοπτικής   και  των  βραχύνσεων  επιτεύχθηκε  η  απόδοση  της  τρίτης  διάστασης  των  αντικειμένων  και  του  χώρου  στην  επίπεδη  επιφάνεια .

      Αρχιτεκτονική 
     Η  αναφορά  στην  ελληνορωμαϊκή  αρχιτεκτονική  και  τους  ρυθμούς  της,  αποτέλεσαν  τις  βάσεις  της  αρχιτεκτονικής  της  Αναγέννησης .Τα  ερείπια  των  ρωμαϊκών  κτιρίων  δημιούργησαν  στους  αρχιτέκτονες  μια  μεγάλη  περιέργεια  για  το  παρελθόν  και  την  επιθυμία  να  το  ξεπεράσουν,  πράγμα  που  συνέλαβε  στην  ανάπτυξη  ενός  έντονου  πνεύματος  συναγωνισμού . Η  χρησιμοποίηση   των  ρυθμών  της  ελληνορωμαϊκής  αρχιτεκτονικής  ήταν  βασικό  γνώρισμα  της  αρχιτεκτονικής  της  Αναγέννησης.  Χρησιμοποιώντας  οι  αρχιτέκτονες  τις  μαθηματικές  αναλογίες  που  παρατηρούσαν  στα  μέλη  των  ρυθμών  ήθελαν να  αποδείξουν  ότι  υπάρχει  μια  αρμονική  αναλογία  ανάμεσα  στο  έργο  του  ανθρώπου  και  στον  κόσμο .Την  εποχή  της  Αναγέννησης  η  σημασία  που  έχει  η  έννοια  του  " κέντρου "  συνδυάζεται  με  έναν  κοσμολογικό  συμβολισμό  και  οδηγεί  τους  αρχιτέκτονες  στο  να  σχεδιάζουν  κτίρια  στα  οποία έμφαση  δίνεται  στο  κέντρο .Μεγάλη  σημασία  δόθηκε  και  στην  ένταξη  του  κτιρίου  στη  φύση .  Οι  κήποι   σχεδιάζονταν  σύμφωνα  με  γεωμετρικά  σχήματα,  ενώ  τα  παρτέρια  υπάκουαν  στη  γενικότερη  επιθυμία  για  τάξη .   Η  εναρμόνιση  της  αρχιτεκτονικής  με  τη  φύση  αποδεικνύεται  με  ιδιαίτερο  τρόπο στο σχεδιασμό  των  εξοχικών  επαύλεων  των  αρχόντων .Οι  αρχιτέκτονες  της  Αναγέννησης  επεξεργάστηκαν  με  μεγάλη  ακρίβεια  και  χρησιμοποίησαν  στις  κατασκευές  τους   το  άσπρο  μάρμαρο  της  Καράρας,  το  κίτρινο  και  το  άσπρο  μάρμαρο  της  Σιένας,  το  πολύχρωμο  μάρμαρο    της  Γένοβας   και  τον  τραβερτίνο  λίθο  του Τίβολι .

     Ζωγραφική   
     Ο  αναγεννησιακός  καλλιτέχνης  απέβαλε  τη  θεοκρατική  αντίληψη  του  Μεσαίωνα για  το  ωραίο  και  την  αντικατέστησε  με  την  έννοια  του  εμπειρικά  ωραίου .   Ο  ζωγραφικός  πίνακας,  γίνεται  ένα  παράθυρο  μέσα  από  το οποίο  ο  θεατής  παρατηρεί  τον  κόσμο  που  κατασκεύασε   ο καλλιτέχνης  με  βάση  την  προοπτική . Η  προοπτική  είναι  ένας  μαθηματικός  τρόπος  για  την  ψευδαισθητική  απόδοση  του  βάθους,  της  τρίτης  δηλαδή  διάστασης,  που  λείπει  από  τη  δισδιάστατη  ζωγραφική  επιφάνεια  .

    Γλυπτική
O Ντονατέλο (Donatello,1386-1466), εκπρόσωπος του κλασικού Ανθρωπισμού στη Φλωρεντία, από τους σημαντικότερους γλύπτες της εποχής του, χωρίς να αποβλέπει στη μίμηση των κλασικών έργων επιχείρησε την ελεύθερη αναφορά στη γλυπτική της κλασικής αρχαιότητας. Επηρεασμένος από τον Μπρουνελέσκι, χρησιμοποίησε την προοπτική στην οργάνωση των επιτοίχιων γλυπτών του, προσδίδοντας έτσι στα έργα του πλαστικότητα και ισορροπία. Απέδωσε στα πρόσωπα που αναπαρίστανε μια δραματικότητα, κυρίως σ' αυτά που βρίσκονταν στο πρώτο επίπεδο.


Μιχαήλ Άγγελος, "Δαβίδ" (1501 -1504), μάρμαρο, ύψος με τη Βάση 4,34 μ., Φλωρεντία, Παλάτσο ντε λα Σινιορία.
Σ' αυτό το έργο ο καλλιτέχνης αναβιώνει τη στάση χιαστί ή κοντραπόστο της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής. Οι μάζες του σώματος οργανώνονται έτσι, ώστε να είναι αντίθετες μεταξύ τους, αλλά συγχρόνως και να ισορροπούν δημιουργώντας την αίσθηση της κίνησης. Η ανάπτυξη του έργου ακολουθεί τον κατακόρυφο άξονα από το κεφάλι προς το ένα πόδι που στηρίζει το σώμα. Από τον άξονα αποκλίνει το άλλο πόδι και το διπλωμένο προς τα επάνω χέρι, ενώ την αίσθηση της δύναμης συμπληρώνει η κίνηση του κεφαλιού και ο σφιγμένος προς τα μέσα καρπός. Όλη  η δυναμική του σώματος συγκρατείται από τα μέλη, ενώ η έκφραση του προσώπου φανερώνει την πνευματική συγκέντρωση πριν από τη βίαιη κίνηση. Ο καλλιτέχνης εδώ αποδίδει τη μορφή του Δαβίδ (ενόσω αυτός είναι έτοιμος να καταφέρει στο Γολιάθ τη χαριστική Βολή) με υπερφυσικές διαστάσεις, επιβεβαιώνοντας και ενισχύοντας για άλλη μια φορά την ανθρώπινη δύναμη.









2η ομάδα Κατερίνα 

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Στον παρακάτω σύνδεσμο θα γράψουμε την εργασία μας.

https://docs.google.com/document/d/1gKD2EunWTJICg8Xhv0njl74vaSEzAzMMyX6_Td5wW74/edit 

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012




Γιόζεφ Μπόυς,"Plight, Εγκατάσταση" (1985), 3,10 χ 8,90μ.
Το έργο παρουσιάζει δύο αίθουσες με καλυμμένους τοίχους από φανέλα και ένα πιάνο με ουρά, επάνω στο οποίο βρίσκονται ένας μαύρος πίνακας και ένα θερμόμετρο. Το εσωτερικό αυτού του χώρου φωτίζεται με ψυχρό φωτισμό που υποβάλλει το θεατή σε μια ατμόσφαιρα όπου τα πάντα αποκτούν μια συμβολική σημασία. Σε αυτό το σωρό ο θεατής καλείται να μπει και να τον βιώσει ως καταφύγιο, ως χώρο μέγιστης προστασίας.

Έτσι, χρησιμοποιεί το χαλκό, επειδή είναι καλός αγωγός της θερμότητας και του ηλεκτρισμού, και την τσόχα, επειδή είναι μονωτική. Ακόμα χρησιμοποιεί το μέλι και τη μαργαρίνη, επειδή είναι αγνά και θρεπτικά υλικά, πλούσια σε βιταμίνες. Όλα αυτά όμως έχουν "πλαστικότητα" και επίσης μπορούν να μετασχηματίζονται με τη ζέστη της ατμόσφαιρας.
    


   


2η ΟΜΑΔΑ Θεοδώρα

Σχέδιο με μολύβι για τον πίνακα ζωγραφικής που θα υλοποιήσουμε.

                                                                                                                                                                                                ΟΜΑΔΑ 4 ... ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΝΑΙΝΤΙ..








Τέχνη και Τεχνολογία
ΠEΓKY KOYNENAKH
Επιμέλεια αφιερώματος

AN H ΣXEΣH τέχνης - μηχανής εμφανίζεται την εποχή της Aναγέννησης, με τις περίφημες ουτοπικές πτητικές μηχανές του Λεονάρντο ντα Bίντσι, από τότε και έως σήμερα κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί την τόσο έντονη εμπλοκή της τέχνης με την τεχνολογία. Kι όσο περνούν τα χρόνια, αυτή η σχέση όχι μόνο αυξάνεται, αλλά και συνεχώς ανατρέπεται. H τεχνολογία καθημερινά κάνει όλο και πιο εντυπωσιακά άλματα και η τέχνη, από τη μεριά της, προσπαθεί να τα οικειοποιηθεί και να τα εντάξει, ώς ένα βαθμό, στην πρακτική της.                                                                               Aπό τα μέσα του 20ού αι., κυρίως από το 1960 και μετά, η τέχνη απλώνεται σε νέα πεδία, στρέφεται προς την επικοινωνία, χρησιμοποιεί μέσα και υλικά περισσότερο οικεία στα Mέσα Mαζικής Eπικοινωνίας. O κινηματογράφος, η τηλεόραση, το βίντεο και, αργότερα, το Διαδίκτυο, εντάσσονται στην προβληματική της και εμφανίζονται οι πρώτοι καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται γι' αυτούς τους τομείς.
Oροι όπως τέχνη των νέων μέσων, computer art, animation, Internet art, net. art, κυβερνοτέχνη, εικονική πραγματικότητα, βιοτεχνολογική τέχνη, εμφανίζονται στο προσκήνιο της τέχνης στη δεκαετία του '90. Oροι που γεννούν το ερώτημα: έχουμε πραγματικά να κάνουμε με τέχνη ή απλώς πρόκειται για τεχνολογικές εφαρμογές; Eπιπλέον, μπαίνει κι άλλο ένα: αυτή η τέχνη σε ποιους απευθύνεται, αφού το παγκόσμιο κοινό που χρησιμοποιεί ηλεκτρονικούς υπολογιστές είναι όχι μόνο περιορισμένο αλλά και ταξικά και γεωγραφικά προσδιορισμένο; Kαι, σε τελευταία ανάλυση, πόσο κατευθυνόμενη ή ελεγχόμενη είναι ίσως αυτή η τέχνη, αφού στηρίζεται κυρίως στην εξέλιξη των κομπιούτερ, τα οποία, πέρα από τη χρηστικότητά τους στην τρέχουσα καθημερινότητά μας, συνδέθηκαν άμεσα με την παντοκρατορία των HΠA, τον ρόλο τους κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, την επικοινωνία των στρατευμάτων τους σε περίοδο πολέμου;

Aπαντήσεις σ' αυτά τα ερωτήμα προσπαθεί να δώσει το σημερινό αφιέρωμα. Tαυτόχρονα επιχειρεί μια ιστορική αναδρομή στη σχέση ανθρώπου - τέχνης - μηχανής, χωρίς να αδιαφορεί, βέβαια, και για την ελληνική πραγματικότητα. 
                                                                                                                                                                                                                                                  ΟΜΑΔΑ 4 ΝΑΙΝΤΙ ΔΕΣΠΟΙΝΑ (ΚΑΘΙΜΕΡΙΝΗ)